η μαγισσούλα f-16

Tου πύργου της την γυάλινη πόρτα ανοίγει,
στην σκούπα ανεβαίνει, μεσάνυχτα και κάτι,
την γάτα της την Μπέκυ, αγκαλίτσα παίρνει,
στον ουρανό της πόλης για τσάρκες το βράδυ.

Ανάβει τ΄ αστέρια και μιλά στο φεγγάρι,
μαρσάρει την σκούπα και σε ράλι θα τρέξει,
παγωτό μ΄ αστροσκόνη σε λίγο θα πάρει,
και με τα φαντάσματα κρυφτούλι θα παίξει.

Με τ΄ αεροπλάνα κι΄ απόψε για κόντρες,
και κάθε της γέλιο κρυστάλλινες νότες,
η μαγισσούλα το γλεντάει τις νύχτες,
στην λεωφόρο με την σκούπα για σούζες.

Ο ήλιος ξυπνάει, το φεγγάρι νυστάζει,
κουρασμένη στον γυάλινο κόσμο γυρίζει,
“να πας στο σχολείο”, ο μπαμπάς της προστάζει,
την σκούπα παρκάρει και την τσάντα αρπάζει...-