blues bar

Με ποτό και τσιγάρο κι΄ απόψε στο μπαράκι,
Κι΄ ο καπνός που ανεβαίνει, χειμωνιάτικη ανάσα,
Στο σκαμπό ακουμπώ, δίπλα μου ένα φιλαράκι,
Και ο δίσκος γυρνάει, φωνή νέγρικη, μπάσα.

Οι παρέες μιλούν, δεν γελούν κι΄ούτε κλαίνε,
Κλείνω μάτια κι΄αυτιά για ν’ ακούσω τι λένε,
τι θρηνούν, τι αγαπούν, ποιες αλήθειες ζητάνε.

Η κιθάρα πονά, το σαξόφωνο κλαίει,
Κι΄ η φωνή με λυγμούς για χαμένες ευκαιρίες,
Χρυσά δάκρυα κάθε λέξη, η φωνή μου μιλάει,
Μου ζητά να ξεχάσω όσες φύγαν αγάπες.

Μου χαϊδεύει τα’ αυτιά, τρυφερά με φιλάει,
Φιλαράκι-φωνή στις πληγές μου ακουμπάει,
Και στου εγώ μου τους βάλτους, βόλτα με πάει.

Κι΄ εκεί μέσα στο “blues bar” της γενέθλιας πόλης,
Με δυο νότες αγκαλιά μείναμ’ άθλιοι ξενύχτες,
Μια παρέα οι δήθεν εραστές της πλάνης,
Ένα βράδυ που περνά, βιαστικοί ταξιδιώτες.

Οι παρέες μιλούν, δεν γελούν κι΄ούτε κλαίνε,
Κλείνω μάτια κι΄αυτιά για ν’ ακούσω τι λένε,
τι θρηνούν, τι αγαπούν, ποιες αλήθειες ζητάνε.-