η νύχτα

Η νύχτα απλώνει τα δίχτυα στην πόλη,
ανάβουν τα φώτα, πολύχρωμα φώτα,
μονάχος και πάλι, μες στο σκοτάδι,
μονάχος όπως πρώτα, μονάχος ξανά.

Και μοιάζει η ζωή μου, φθαρμένο βιβλίο,
σελίδες σκισμένες, κεφάλαια με κενά,
σιωπή και αστέρια, τοπίο νεκρωμένο,
η μέρα πεθαίνει την νύχτα γεννά.

Τ΄ αστέρια της νύχτας, περίεργα μάτια,
ουράνιοι κατάσκοποι, σπουδάζουν την γη,
ανάβω κεράκια στα άδεια δωμάτια,
στους τοίχους φαντάσματα, σκιές και σιωπή…

Σιωπή φορτωμένη κραυγές.-