ωραίος χειμώνας

Κι όμως, ήταν ωραίος ο χειμώνας που γέρασε,
κι ας έβρεχε ασταμάτητα ο Θεός πληγές,
κι ας χιόνιζε μελαγχολία πάνω μας η πόλη,
κι ας σκόρπισε τα όνειρά μας ο αγέρας που πέρασε,
κι ας μοίραζαν οι ουρανοί τις μοναξιές,
κι ας περπατούσαμε τα έρημα σοκάκια μόνοι.

Κι ίσως να ήταν ωραίος ο χειμώνας που πέθανε,
γιατί ο θάνατος γέννησε την ελπίδα,
γιατί, θες, μας έγιανε η λαχτάρα να ζήσουμε,
γιατί ανοίξαμε την καρδιά στον ήλιο που ζέσταινε,
γιατί η αγάπη δεν ήταν παγίδα,
γιατί από νύμφες, πεταλούδες θα φύγουμε.-