μάντεψε

Μάντεψε ποιος χτυπά την πόρτα της ψυχής σου την κλειστή,
και ποια τα δώρα που θα φέρει ο αγαπημένος σου απών.
Μάντεψε το όνειρο που απόψε σε οθόνη θα παιχθεί,
κι΄αν το αύριο είναι χθες και αύριο το χθες είναι παρόν.
Μάντεψε ποιος απ΄τη γιορτή σαν τον Χριστό θα σταυρωθεί,
και πόσοι απ΄όσους αγαπάς, ντύνονται ρόλους Δαναών.

Μάντεψε αν γέλιο και δάκρυ είναι αδέλφια δίδυμα,
σε μια επικίνδυνη στροφή, παρακαμπτήριος κλωστή.
Μάντεψε αν πεθαίνει αυτός, που ο πόνος τον διαπερνά
σαν σφαίρα σ’ άκρατη σιωπή, που έκανε λάθος διαδρομή.
Μάντεψε γιατί ο χρόνος χτυπά σαν άρρωστη καρδιά,
που χάραξε με στιλέτο ινδικό μια κόκκινη γραμμή.

Χωρίς παγίδες και φραγμούς κι΄ανθρώπινους περιορισμούς,
μάντεψε ποιος κουράστηκε να κρούει τα ρόπτρα του κινδύνου,
αδιάφορος για τους εχθρούς, περγαμηνές κι΄ αφορισμούς,
και τι κρυμμένο βρίσκεται πίσω απ΄το βήμα του Αρλεκίνου.

Και πόσα δάκρυα έσβησε το άδειο βλέμμα του Αρλεκίνου...-