το πλοίο

Το πλοίο κίνησε αργά, ταξίδι για τον κόσμο,
σήκωσε τ΄ασπρα του πανιά και χάθηκε στον χρόνο.
Ταξίδευε η ελπίδα μας κι΄ έψαχνε γι΄ άλλους κόσμους,
γύρευε λόγους λησμονιάς, και της ψυχής τους τόπους.

Βρήκε την γη των πειρατών, πελώριων γιγάντων,
τεράτων και αρπακτικών, γη των ονειροκτόνων.

Κι΄ αυτοί γλυκά μας μίλησαν, κούρσεψαν την ζωή μας,
τα λόγια τους μας μάγεψαν και κλέψαν την ψυχή μας.
Ξεχάσαμε το παρελθόν, σκοτώσαμε το μέλλον,
γίναμε θύμα των καιρών, ονειρευτές ευκαιριών.

Φιμώσαμε τους ποιητές και την συνείδησή μας,
χαρίσαμε στους πειρατές, εμάς και το νησί μας.-