τρένα φυγής

Μοιραίοι επιβάτες όσοι αναλώθηκαν,
σε τρένα φυγής και σε στάσεις κινδύνου,
θύματα εμείς, κι΄ οι ιδέες που πούλησαν,
ξεδιάντροπα κάποιοι ιππότες του μύθου.

Καθώς σε κοιτώ, που κάθεσαι απέναντι,
συνεπιβάτη μου να μιλάς στο κενό,
η εικόνα οικεία, σαν σε καθρέφτη,
μας αναγνωρίζω, το σενάριο γνωστό.

Παραμύθια γλυκά, πονηρά μας νανούρισαν,
και με λόγια αδιάφορα μας κοιμίζουν τον νου,
τις εικόνες ξεθώριασαν, τις αρχές παραβίασαν.
Οι αλυσίδες μας έσπασαν, οι μάσκες τους ράγισαν,
και το τρένο των ονείρων πετάει γι΄ αλλού
οι δικλείδες λειτούργησαν, οι ασφάλειες έπεσαν.-